सोमवार, २३ डिसेंबर, २०१९

गमक काव्यनिर्मितीचे

थंडगार वाऱ्यामध्ये,
डोके चालते सुसाट.
चिंतातुर मनासंगे,
काव्यविचारांचा थाट.

अलगदपणे सुचे,
काव्यपंक्ती छोटीशी.
सुरू होई आपोआप,
शब्दजोडणी साजेशी.

काव्यनिर्मिती ही नसे,
सदा सुकर माझ्याशी.
अडवणूक होतसे,
कधी एका कडव्याशी.

फेर नीट धरल्यास,
काव्यविचारांसोबत.
कैक कविता होतात,
येणाऱ्या क्षणासोबत.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...