गुरुवार, १३ जून, २०२४

गुंफण तूझी माझी

तुझ्या माझ्या भाकरीतला,
चंद्र रोजचाच आहे.
निवांत वेळ काढून,
कधी नभातील चंद्र बघू.

तुझ्या माझ्या कमाईला,
खर्च रोजचाच आहे.
थोडी ढील देऊन,
कधी खिसा सैल करू.

तुझ्या माझ्या घड्याळाला,
वेग रोजचाच आहे.
काट्यांना फाटे देऊन,
कधी भान विसरून बसू.

तुझ्या माझ्या प्रेमाला,
अवकाश रोजचाच आहे.
व्यापाला बाजूला सारून,
कधी दोघेच गुंफून जाऊ.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...