खुंट दाढीचे वाढता,
जाणीव वयाची होते.
धावणाऱ्या काळासंगे,
दमछाक जीवा होते.
भूक शमविण्यासाठी
धावणे रोजचे आहे.
खळगे पोटाचे भरी,
ओझे स्वप्नांचे वाहे.
अंतरंगी डोकावण्या,
वेळ मिळतो कुणास.
ईर्षा धावण्याची मनी,
एक तास, प्रति तास.
श्वास अंतिम घेताना,
मन स्वये पुटपुटे.
सदा धावताना गड्या,
माझा मी मला न भेटे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा