शनिवार, १६ नोव्हेंबर, २०१९

रंग जीवनाचे

दिस उजाडत जाई,
दिस मावळत जाई.
भूतकाळाच्या कुशीत,
आठवण झोपी जाई.

कधी सुख कोंदलेले,
कधी दुःख कोंडलेले.
अवीट त्या जीवनाचे,
क्षण कण सांडलेले.

कधी सुटे सो सो वारा,
संकटांच्या चाहुलीचा.
मनी निश्चयाचा थारा,
आशीर्वाद माऊलीचा.

कधी वर्षाव होई,
आनंदाच्या पावसाचा.
नाचे चिंबाड भिजूनी,
मोर माझिया मनाचा.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...