रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०१९

सार जीवनाचे

दुःख सोडत नसते,
पाठलाग हे मानवा.
आहे त्या क्षणामधेच,
तूच गोडवा मानावा.

चिरफाड होत राही,
भावनांची येथे सदा.
तरी खंबीर राहा तू,
होऊ नको देऊ त्रेधा.

डावलला तू जाशील,
काही चूक नसताना.
परि मोडू देऊ नको,
आजन्म तुझा बाणा.

सुख दुःखाचा हा खेळ,
जीवना देई आकार.
घाव टाकीचे सोसता,
देव पाषाणी साकार.

1 टिप्पणी:

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...