काल रात्री गड्या मला,
स्वप्न पडले भारी.
रस्ता होता मोकळा अन्,
वेगात होती स्वारी.
हॉर्न वाजवून पिडणारे,
पापी आत्मे नव्हते.
रस्ता अडवून चालणारे,
महाभाग ही नव्हते.
मौज ती येई दौडाया मग,
माझी प्रिय दुचाकी.
आनंदाला भरते येई,
कसली चिडचिड बाकी.
कंठशोष तो घड्याळ करता,
जाग येई उठवाया.
गर्दीत आता झोकून द्याया,
त्वरा करा, आवरया.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा