टकटक घड्याळाची,
टकटक ह्या पळाची.
मन फोडाफोड करी,
जळस्थळाची, काळाची.
मन धावत सुटते,
पळणाऱ्या क्षणामागे.
मग पापणी मिटते,
जोडताना स्वैर धागे.
कधी जंजाळ हे बने,
कैक विचारांसोबती.
चुटकी सरशी सुटे,
कधी गुंगलेली मती.
मना, गड्या तू रे भारी,
सरड्याची ही खुमारी.
ठाव ठिकाणा शोधण्या,
येते मौज मज न्यारी.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा