मंगळवार, २१ एप्रिल, २०२०

अंतरीचे सूर

अंतरीचे सूर माझ्या,
कधी थेट हे लागती.
शब्द आठव दावती,
घटनांचे.

विस्मयकारक होती,
अर्थ नव्याने लागती.
कशी हरवली नाती,
जवळची.

तिढे सुटण्या लागती,
मनी हिशोब मांडती.
काय उरणार हाती,
वजा जाता.

बाजू सर्वांच्या पटती,
तरी वारे घोंगावती.
स्वभावाने होते माती,
उद्धटांच्या.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...