गुरुवार, १६ एप्रिल, २०२०

मी व्हावे गुलाब

मी व्हावे गुलाब,
इवल्याश्या कुंडीतले.
क्षण जगावे वाऱ्यासावे,
सुगंधी धुंदीतले.

उष्णतेने लाही लाही,
माझ्या मातीची होईल.
झुळूक अलगद वाऱ्याची,
सुख देऊन जाईल.

तृप्त होईल मन,
रतीब पाण्याचा होता.
आनंद येईल उधाण,
खत मातीत मुरता.

शुष्क होताना पाकळ्या,
मी निस्तेज होईल.
गळणाऱ्या पाकळ्यांसवे,
विस्मृतीत जाईल.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...