रोजचेच रडगाणे,
रोजचेच मढे.
व्यापाचा सूर्य कसा,
डोईवरी चढे.
तोचतोचपणा असे,
तेचतेच वागणे.
नाविन्याचा वास नाही,
कुबट कुबट जगणे.
दिवस मोजत ढकलावा,
गोळाबेरीज मांडत.
हिशोबाला अंत नाही,
नाही दौत सांडत.
दुरून डोंगर साजिरे,
ज्याचे त्याचे जगणे.
मातीच्याच चुलीवरी,
मातीची भाकर थापणे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा