तणावाचा सैतान

तणावाचा सैतान,

स्वस्थ बसत नाही.

मानगुटीवर बसता,

माणूस हसत नाही.

डोके त्याच्या ताब्यात,

जाते कळत नाही.

एकसारखा विचार करून,

तोडगा मिळत नाही.

वाटत राहते नेहमी,

काम करतोय भरपूर,

उरक कामाचा संथ,

जणू कामाचा महापूर.

उडून जाते झोप,

स्वप्नी व्याप दिसे.

शांत दिसते सर्व,

मनी खळबळ वसे.