शुक्रवार, ६ मार्च, २०२०

सोनचाफा

पिवळट पांढरट,
ऐसी नाजूक पाकळी.
तू तो चाफा, मी ग देठ,
तमा उन्हाची कसली.

अलगद परि छेडे,
तुज अवखळ वारा.
थरारून जाता तू गं,
चढे रागाचा हा पारा.

तुझा सुगंध घालतो,
पिंगा माझिया भोवती.
सुखी होई जीव माझा,
व्हावे तुझाच सांगाती.

कोमेजून तू गं जाता,
जीव होई कासावीस.
कैसी लागली नजर,
तुझ्या माझिया प्रीतीस.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...