गोफ सर्वांच्या आपुलकीचा,
भोवती असतो सदा.
आधार वाटे मोठा त्याचा,
उडता माझी त्रेधा.
माणूस म्हणून अडखळणार,
चुकणार केव्हा केव्हा.
सांभाळुनी मग प्रियजन घेती,
तोल जाणार जेव्हा.
सुख साजरे करायला,
सर्व सोबत असती.
खांदा दुःख सांगायला,
देती सगळी नाती.
ऋण सर्वांचे माझ्यावरती,
वाटे ना ते ओझे.
ऋणाईत मी या सर्वांचा,
सगळे जिवलग माझे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा