ऐसी कैसी ओढाताण,
धाव ऑफिसाला घेता.
रोजचीच पळापळ,
दोष तसा कुणा देता.
सूर्य उगवता धावे,
जीव कामाच्या ठिकाणी.
मावळून दिस निजे,
घरी जाण्या आस मनी.
नोकरशाहीचे भोग,
कुणी कशाला ऐकतो.
मासाअखेरी पगार,
सर्व जगाला खुपतो.
क्षेत्र निवडी सोबत,
त्याची बांधिलकी येते.
अडकल्यानंतर हे,
शहाणपण सुचते.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा