टिंभा मिरवी तू ग चा,
दिसे आपपरभाव.
कैसा तुझा मी पणा हा,
मानवा बरं नव्हं.
तुझा हैदोस चालतो,
करी सदा तू तांडव.
कैसा तुझा अट्टाहास,
मानवा बरं नव्हं.
दुखवीशी आप्तेष्ट,
तुझ्या मनाचा ना ठाव.
कैसा तुझा हेका सदा,
मानवा बरं नव्हं.
मग एकटा पडशी,
तुझे आक्रंदाचे गाव.
कैसा तुझा हा शेवट,
मानवा बरं नव्हं.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा