सये माझ्या काळजात.
रक्त बंबाळ हे मन,
अवघ्या ह्या पसाऱ्यात.
सुटले जणू हे धागे,
जीवनाच्या भोवतीचे.
बेभान धावे बेबंद,
नियतीच्या ह्या फेऱ्यात.
भाकरीची तजवीज,
पाचवीस पुजलेली.
हातास तोंडाची गाठ,
निसटे ह्या विवरात.
निरस झाले सोहळे,
उसने हे अवसान.
मन कोमेजून गेले,
ऐशा वादळवाऱ्यात.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा