रविवार, ३१ ऑक्टोबर, २०२१

बापाविण सण

अवसान दिवाळीचे,
वाटे उसणे पासणे.
जाई काळजा चिरत,
जगी बापाचे नसणे.

लाडू तोंडा लागे कडू,
चकली वाटे बेचव.
नसे बाप फराळाला,
येई क्षणाला आठव.

वाटे ज्योत पणतीची,
तेजहीन व सुतकी.
ओढ वाटे बापासाठी,
तडफड ही चातकी.

कसे करावे सोहळे,
काय मजा सणातली.
बापाविण पोरका मी,
रुखरुख मनातली.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...