रविवार, १६ मे, २०२१

आजीचा स्वर्गवास

माझ्या आजीचे मी आज,
गुज तुम्हाला सांगतो..
दादा म्हणे, हाक मारी,
सूर कानात घुमतो..

कधी भेटशील आजे,
आता तुझ्या नातवाला..
कसा काळ आड आला,
घात कायमचा झाला..

हुंदका गुते घशात,
पाणी डोळ्याआड लपे..
आता घेणार कशी तू,
माझे गोड गोड पापे..

स्वामी असेल गं जरी,
आईविना तो भिकारी..
पुन्हा भेटेल का कधी,
गेली आजी माझी प्यारी..

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...