मंगळवार, १३ डिसेंबर, २०२२

ओढाताण

मनःशांतीचा पदर,
कसा फाटला फाटला.
जगण्याच्या हुंदक्यात,
जीव आटला आटला.

रोजचीच उठाठेव,
त्रागा साठला साठला.
धाप जोराची लागून,
ऊर फाटला फाटला.

आटापिटा कशासाठी,
पेच वाटला वाटला.
गोंधळलो माझा मीच,
प्रश्न दाटला दाटला.

दडपला माझा जीव,
श्वास तुटला तुटला.
ओढाताण सदोदित,
काळ मातला मातला.

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...