गुरुवार, १४ जुलै, २०२२

पाठीराखा

वाट खाचखळग्यांची,
होई उन्हाने ही लाही.
होता जीव हा घाबरा,
आधार तुमचा होई.

होता दुःखाचा आघात,
वार अंगावरी घेई.
छत्रछाया आभाळाची,
माथ्यावर सदा रही.

कर्तृत्वाचा वटवृक्ष,
उंच आभाळात जाई.
दाट छायेत तयाच्या,
जीव सुखावला जाई.

कुणासाठीही कधीही,
पाठीराखा उभा राही.
जीवा संतोष लाभता,
जिणे उपकृत होई.

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...