तार डोळ्यांवर येता,
तोंड वेंगाडून बसे.
माझे लाडिक चांदणे,
तोंड कुशीत खूपसे.
जरा ओंजारून घेई,
गोंजारून घेई केस.
मुटकळून अंगास,
व्यापून टाकशी कुस.
मग स्वैर भटकंती,
स्वप्नी होतसे सुसाट.
वेडे गालात हसते,
कैसी आठवाची लाट.
किती निवांत पहुडे,
माझ्या कुशीतले वेडे.
पिल्लू खुलूनिया दिसे,
स्वप्नी आनंदाचे सडे.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा