बोळकं हासते गोड,
गोबऱ्या गाला सोबत.
किती प्रसन्न वाटते,
बाळ हासता गंमत.
कसे रांगते जोरात,
अशा दुडक्या चालीत.
धडपडे गडबडे,
अडकता खेळण्यात.
कधी भोकाड पसरे,
भंबेरी उडे घरात.
काऊचिऊच्या नादात,
दुःख विसरे क्षणात.
माझा गोंडळ गोंडुळा,
किती बाळलीला छान.
क्षण किती येती जाती,
होई जीव रममाण.
