सोमवार, २२ मार्च, २०२१

अश्रूवर्षा

अवकाळी पावसात,
तुझे दूर जाणे.
प्रेमवेड्या चातकाचे,
भेसूर वाटे गाणे.

गडगडणाऱ्या ढगांमध्ये,
जोश वाटत नाही.
गरमागरम चहावरती,
साय दाटत नाही.

कोसळणाऱ्या धारांचेही,
गटार होऊन जाई.
अंधारलेल्या जगात,
एकटेपणा साठत राही.

हवेत गारवा कमी,
कुबटपणा जास्त वाटे.
पापण्यांच्या कडांवरती,
अश्रूवर्षा दाटे.

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...