गुरुवार, १३ फेब्रुवारी, २०२०

आयुष्याचे प्रतल

संधी कुणावर डाफरायची,
सहसा कुणी सोडत नाही.
शब्दाने तुटतात मनं तरी,
सवय कुणी मोडत नाही.

संतापाच्या भरात वाटते,
कुणावाचून अडत नाही.
वाईट साईट प्रसंगामध्ये,
कुणी खरे रडत नाही.

जसा वाढतो अहंकार,
विवेकबुद्धी वाढत नाही.
पाय फसता फाटक्यामध्ये,
वर कोणी काढत नाही.

बंद पडले घड्याळ तरी,
काळ बंद पडत नाही.
आयुष्याच्या प्रतलावरची,
राखरांगोळी उडत नाही.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दोन घासांची लाचारी

दोन घासांची लाचारी, अशी विवंचना ठाई. कणा नाममात्र जसा, प्रश्न भुकेचाच राही. येथे लाथाडले जाती, आत्मसन्मानाचे ढीग. अहंकाराचा प्रकोप, येई रोजच...